تاریخچه‌ی مدل ابرو از قدیم تا امروز

ابروها به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای صورت همواره نقش کلیدی در زیبایی و بیان حالت چهره داشته‌اند. از دوران باستان تا امروز، مدل‌های مختلف ابرو تأثیر زیادی بر صنعت مد و زیبایی گذاشته‌اند و این تغییرات نه تنها در جوامع مختلف بلکه در هر دوره زمانی، روندهای متفاوتی داشته‌اند. از مدل‌های پر و ضخیم ابروهای مصری گرفته تا ابروهای باریک و مینیمال دهه‌های 1920 و 1930، تاریخچه مدل ابروها داستانی پر از تغییر و تحول است. در ادامه به بررسی انواع مدل ابرو از گذشته تا کنون خواهیم پرداخت و می‌بینیم که چگونه هر دوره زمانی تأثیرات خاص خود را بر زیبایی و مدل ابروها گذاشته است.

انواع  مدل ابرو از گذشته تا کنون

تاریخچه‌ی مدل ابرو از گذشته تا امروز تغییرات زیادی داشته‌اند و این تغییرات به شدت تحت تأثیر فرهنگ، مد و زیبایی‌های هر دوره زمانی بوده است. در دوران باستان، ابروها اغلب پر و ضخیم بودند و نمادی از قدرت و استحکام به حساب می‌آمدند. در دوره‌های مختلف تاریخی، ابروها تحت تأثیر تغییرات اجتماعی و فرهنگی، از مدل‌های پر و پهن به مدل‌های نازک و دقیق تغییر شکل داده‌اند.

از ابروهای پهن و پر مصری که به نماد اصالت و سلطنت معروف بود، تا ابروهای نازک و منحنی دهه ۱۹۲۰ که تحت تأثیر ستارگان سینمای صامت شکل گرفتند، هر دوره زمانی مدل خاص خود را به نمایش گذاشته است. در ادامه، به جزئیات بیشتری درباره مدل ابرو در دوران‌های مختلف تاریخی پرداخته خواهد شد و خواهید دید که چگونه هر دهه، سبک خاصی از ابرو را به مد و زیبایی معرفی کرده است.

مدل ابروی مصری

ابروهای مصری در دوران باستان نمادی از قدرت و اصالت بودند. مصریان باستان به زیبایی و مراقبت از ظاهر خود اهمیت ویژه‌ای می‌دادند و این موضوع به ویژه در مدل ابروها و آرایش آن‌ها نمود داشت. ابروهای پهن و پرپشت که به دقت با استفاده از رنگ‌های طبیعی مانند ذغال سنگ آرایش می‌شدند، بخشی از هویت ظاهری آن‌ها به شمار می‌رفت. این مدل ابروها معمولاً با خطوط دقیق و منحنی‌هایی مشخص بر روی صورت ترسیم می‌شد تا چهره‌ای مقتدر و متعادل ایجاد کند. ملکه‌ها و فرعون‌ها مانند کلئوپاترا و نفرتیتی از مشهورترین افرادی بودند که این مدل ابرو را ترویج دادند و به همین دلیل، مدل ابروی مصری همچنان در ذهن مردم نمادی از شکوه و سلطنت است.

مدل ابروی رومی باستان

در دوران رومی باستان، مدل ابروها بازتابی از زیبایی و قدرت بود، اما با ظرافتی بیشتر نسبت به مدل‌های مصری. ابروهای رومی‌ها معمولاً طبیعی و نه چندان پررنگ بودند. آن‌ها به جای ابروهای پهن و برجسته، به ابروهایی با فرم طبیعی و نرم علاقه‌مند بودند که تناسب بیشتری با صورت داشت. ابروها اغلب منحنی طبیعی داشتند و بدون نیاز به تغییرات زیاد به چهره فرم می‌دادند. زنان رومی با استفاده از ابزارهای آرایشی ابتدایی مانند قلم‌های زغالی، به ابروها شکلی طبیعی و زیبا می‌بخشیدند. این سبک از ابروها همچنان به عنوان نمادی از زیبایی کلاسیک شناخته می‌شود و برخی از تندیس‌ها و مجسمه‌های باستانی روم نیز این مدل ابروها را به تصویر کشیده‌اند.

مدل ابرو قرون وسطی

در قرون وسطی، زیبایی‌شناسی چهره به شدت تحت تأثیر فرهنگ و اعتقادات دینی قرار داشت. در این دوران، ابروها به طور کلی به عنوان جزئی فرعی از صورت تلقی می‌شدند و به همین دلیل بسیاری از زنان ابروهای خود را کاملاً می‌تراشیدند تا پیشانی خود را بلندتر و چهره‌ای لطیف‌تر نشان دهند. ابروهای باریک یا کاملاً حذف شده، نمادی از پاکدامنی و اطاعت از معیارهای دینی آن زمان بود. در این دوره، توجه به ابروها به شکلی که در دوران‌های دیگر رایج بود، کمتر دیده می‌شد. زنان به جای تاکید بر ابروها، بیشتر بر روی پوست سفید و بی‌نقص تمرکز می‌کردند که نشانه‌ای از اصالت و پاکی به حساب می‌آمد. ابروها اگر هم باقی می‌ماندند، بسیار نازک و کم‌رنگ بودند تا تمرکز از روی آن‌ها برداشته شود.

مدل ابرو عصر ویکتوریایی

در دوران ویکتوریایی (1837-1901)، زیبایی طبیعی و خویشتن‌داری در ظاهر به شدت مورد توجه قرار داشت. زنان در این دوره به استفاده از آرایش غلیظ تمایلی نداشتند و همین امر به طبیعی‌ بودن مدل ابروها نیز بازتاب یافت. ابروها در این دوره باریک و با ظاهری کاملاً طبیعی نگه داشته می‌شدند و به ندرت آرایش می‌شدند. زنان ویکتوریایی باور داشتند که زیبایی واقعی از سادگی و طبیعی بودن ناشی می‌شود، بنابراین هرگونه دخالت و تغییر در شکل طبیعی ابروها، برخلاف معیارهای زیبایی آن زمان تلقی می‌شد. ابروها اغلب کم‌رنگ و متناسب با چهره بودند و بدون هیچ‌گونه خطوط تیز و پررنگی، به طور طبیعی ظاهر می‌شدند. این رویکرد به زیبایی به گونه‌ای بود که حتی بسیاری از زنان این دوره، ابروهای خود را تنها با روغن‌های طبیعی نرم می‌کردند تا بدون نیاز به محصولات آرایشی، ظاهری ملایم و ساده به چهره خود بدهند.

مدل ابرو 1910

در دهه 1910، با ظهور سینما و آغاز دوران جدید در صنعت سرگرمی، مدل‌های ابرو نیز تحت تأثیر بازیگران و هنرمندان سینمای صامت قرار گرفتند. در این دهه، ابروها به طور طبیعی نگه داشته می‌شدند و تمرکز زیادی بر روی برجسته‌سازی آنها وجود نداشت. ابروها همچنان پهن و پرپشت بودند، اما فرم و حالت خاصی نداشتند و به طور کلی طبیعی به نظر می‌رسیدند.

بازیگران زن این دوران، مانند سارا برنارد، با چهره‌های طبیعی و بدون آرایش زیاد به پرده سینما می‌آمدند و به همین دلیل مدل ابروهای آنها نیز با فرم طبیعی همراه بود. دهه 1910 را می‌توان به عنوان دوره‌ای گذرا در مد ابروها به حساب آورد، جایی که هنوز روندهای شدید تغییر شکل ابروها شروع نشده بود و چهره‌های زنان همچنان با ظاهر طبیعی خود به نمایش گذاشته می‌شد.

مدل ابرو 1920

دهه 1920 را می‌توان آغاز تغییرات چشمگیر در مدل ابروها دانست. در این دوران، ابروها به شدت نازک و باریک شدند و با حالت‌هایی بسیار دقیق و منحنی روی صورت‌ها قرار گرفتند. این تغییرات، تحت تأثیر ستارگان سینمای صامت و فرهنگ فلپرها (زنانی که به تغییرات اجتماعی و سبک زندگی آزاد تمایل داشتند) بود. زنان این دوره به دنبال ظاهری جذاب و نمایشی بودند، بنابراین ابروهای باریک و بلند که به سمت پایین کشیده می‌شد، به یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های زیبایی تبدیل شد. بازیگران زن معروفی مانند کلارا بو و لوئیس بروکس با ابروهای نازک و منحنی، نمادهای زیبایی این دهه شدند. این مدل ابرو، حالتی احساسی و دراماتیک به چهره‌ها می‌داد و همین امر باعث شد تا بسیاری از زنان در این دوران، ابروهای خود را به طور کامل تراشیده و با مداد آرایشی مجدداً ترسیم کنند.

مدل ابرو 1930

در دهه 1930، مدل ابروها همچنان نازک و منحنی باقی ماند، اما با تغییراتی جزئی نسبت به دهه قبل. ابروها در این دوران نه تنها بسیار باریک بودند، بلکه به شکل‌های قوس‌دار و منحنی‌ای در می‌آمدند که حالتی لطیف و رمانتیک به چهره می‌بخشید. این مدل ابروها بیشتر حالتی اغراق‌آمیز و دراماتیک داشتند و به‌خصوص در میان بازیگران هالیوود بسیار محبوب بود.

ستارگان هالیوود مانند مارلنه دیتریش و جین هارلو با ابروهای بسیار نازک و قوس‌دار، الهام‌بخش بسیاری از زنان در این دوره بودند. این مدل ابروها به گونه‌ای بودند که به چهره حالت غم‌انگیز یا احساسی می‌دادند و همین موضوع باعث شد که در فیلم‌های عاشقانه و دراماتیک آن زمان، بیشتر مورد استفاده قرار بگیرد. ابروهای نازک و بلند این دهه با تکنیک‌هایی مثل تراشیدن کامل ابروها و استفاده از مدادهای آرایشی به شکلی دقیق طراحی می‌شدند تا چهره‌ای ظریف و زنانه ایجاد کنند.

مدل ابرو 1940

در دهه 1940، مدل ابروها دچار تغییرات قابل توجهی شد. برخلاف دهه‌های قبل که ابروهای نازک و باریک مد بودند، در این دوران ابروها به حالت طبیعی‌تر و پرپشت‌تری بازگشتند. جنگ جهانی دوم و شرایط اجتماعی آن دوران باعث شد که آرایش‌های غلیظ کمتر شود و زنان به سمت زیبایی طبیعی‌تر حرکت کنند. ابروها به شکل طبیعی‌تر و پرتر از دهه‌های قبل باقی می‌ماند و حالت خمیده ملایم داشت.

بازیگران مشهوری مانند ریتا هیورث و لورن باکال، با ابروهای پرتر و کمی طبیعی‌تر، الگوی زیبایی بسیاری از زنان در این دهه بودند. اگرچه ابروها پرتر شدند، اما هنوز هم با دقت شکل داده می‌شدند و معمولاً با مداد ابرو پررنگ‌تر می‌شدند تا حالت چهره جذاب‌تر و متعادل‌تر شود. این مدل ابروها هم‌زمان با تغییرات در مد و زیبایی زنان که بیشتر به سمت سادگی و طبیعی‌گرایی پیش می‌رفت، جایگاه خود را پیدا کردند.

مدل ابرو 1950

در دهه 1950، مدل ابروها دوباره به سمت طراحی‌های دقیق‌تر و فرم‌های مشخص‌تر بازگشتند. این دوره از مد و زیبایی، تحت تأثیر ستارگان بزرگ هالیوود مانند مرلین مونرو و آدری هپبورن بود که هر دو با ابروهای پهن و خوش‌فرم شناخته می‌شدند. ابروهای پهن، ولی به‌خوبی شکل داده شده، با خطوط مشخص و تیز، یکی از شاخصه‌های زیبایی در این دهه بود.

در این دوران، ابروها پرتر و پهن‌تر از دهه‌های قبل باقی می‌ماندند، اما فرم و انحنای دقیقی داشتند که به دقت با مداد و قلم‌های آرایشی مشخص می‌شد. این مدل، چهره‌ای کلاسیک و شیک به زنان می‌بخشید و به‌عنوان نمادی از زیبایی هالیوودی شناخته می‌شد. ابروهای آدری هپبورن با فرم منحصر به‌فرد خود، تأثیر زیادی بر مد آن زمان داشت و بسیاری از زنان سعی می‌کردند تا با تقلید از این مدل ابرو، ظاهری مشابه ستارگان هالیوود داشته باشند.

مدل ابرو 1960

دهه 1960، دورانی بود که مد و زیبایی به شدت تحت تأثیر جنبش‌های فرهنگی و اجتماعی آن زمان قرار گرفت. در این دهه، مدل ابروها به شکل‌های باریک‌تر و ظریف‌تر بازگشتند. بسیاری از زنان در این دوران ابروهای خود را به شدت نازک می‌کردند تا چهره‌ای مینیمال و مدرن داشته باشند. این مدل ابروها اغلب به صورت هلالی و با قوس‌های ملایم طراحی می‌شدند که حالت چهره را نرم‌تر و زنانه‌تر می‌کرد.

در این دهه، آیکون‌های مد و زیبایی مانند توییگی با ابروهای باریک و بسیار صاف شناخته می‌شدند. این مدل ابرو با آرایش چشم‌های اغراق‌شده و مژه‌های بلند ترکیب می‌شد تا ظاهری شیک و در عین حال جسور به زنان بدهد. نازک کردن ابروها در این دهه به یکی از اصلی‌ترین روش‌های آرایش تبدیل شده بود و زنان به دقت ابروهای خود را با مداد آرایشی فرم می‌دادند.

مدل ابرو 1970

در دهه 1970، مد ابروها به شکلی طبیعی‌تر بازگشت. در این دوران، موج جنبش‌های هیپی و طبیعی‌گرایی باعث شد که زیبایی طبیعی بیشتر مورد توجه قرار گیرد و بسیاری از زنان ابروهای خود را به حالت طبیعی نگه می‌داشتند. برخلاف دهه 1960 که ابروها به شدت نازک بودند، در دهه 1970 ابروهای پر و ضخیم، اما بدون تغییرات عمده، مورد توجه قرار گرفت. ابروهای پرپشت و طبیعی مانند آنچه بروک شیلدز به نمایش می‌گذاشت، در این دهه به نمادی از زیبایی طبیعی تبدیل شد. زنان در این دوره ابروهای خود را کمتر با مداد آرایشی دستکاری می‌کردند و ترجیح می‌دادند ظاهر طبیعی خود را حفظ کنند. این رویکرد به زیبایی، نتیجه تغییرات اجتماعی و تمایل به ساده‌زیستی و نزدیک‌تر شدن به طبیعت بود.

مدل ابرو 1980

دهه 1980 با بازگشت به ابروهای پر و ضخیم همراه بود. در این دهه، مدل‌های اغراق‌آمیز در آرایش و مد به شدت محبوب شدند و این موضوع در ابروها نیز دیده می‌شد. ابروهای پر و برجسته، که حالتی جسورانه به چهره می‌دادند، به یکی از ویژگی‌های بارز این دوران تبدیل شدند. زنان در این دهه به ابروهای طبیعی و ضخیم خود افتخار می‌کردند و معمولاً از مداد و محصولات آرایشی برای تقویت و پررنگ‌تر کردن آن‌ها استفاده می‌کردند.

شخصیت‌های مشهوری مانند بروک شیلدز و مدونا با ابروهای پر و جسورانه خود، تأثیر زیادی بر مد ابروهای این دهه داشتند. این مدل ابروها نه تنها چهره را جوان‌تر نشان می‌دادند، بلکه به نوعی بازتابی از استقلال و قدرت زنان در این دوره بودند. ابروهای ضخیم و طبیعی این دهه همچنان در یادها باقی مانده و الهام‌بخش بسیاری از روندهای مد امروزی نیز شده است.

مدل ابرو 1990

در دهه 1990، بار دیگر روند نازک شدن ابروها بازگشت. این دوره با آرایش‌های مینیمال و ابروهای باریک و قوس‌دار شناخته می‌شود. برخلاف دهه 1980 که ابروهای پر و ضخیم مورد توجه بودند، در دهه 1990 ابروها به شدت نازک می‌شدند تا ظاهری شیک و ظریف به چهره ببخشند. ستارگان مشهوری مانند گوئن استفانی و درو بریمور در این دهه ابروهای نازک و قوس‌دار را به نمادی از مد روز تبدیل کردند. زنان معمولاً ابروهای خود را با دقت زیادی نازک می‌کردند و سپس با مدادهای آرایشی، فرم دقیقی به آن می‌دادند. این مدل ابرو به دلیل ظرافت و نمای مینیمالیستی‌اش به شدت محبوب شد و حتی تا اوایل دهه 2000 نیز مورد استفاده قرار گرفت. ابروهای نازک دهه 1990 حالتی صاف و منحنی داشتند و به طور کلی چهره‌ای لطیف و متعادل ایجاد می‌کردند که با روند آرایش مینیمال آن دوران همخوانی داشت.

مدل ابرو 2000

دهه 2000 با ادامه روند ابروهای نازک آغاز شد، اما به مرور زمان و با تأثیر پذیرفتن از دنیای مد و تغییرات فرهنگی، مدل ابروها به تدریج شروع به تغییر کرد. در اوایل دهه 2000، ابروها همچنان نازک و دقیقاً با مداد ترسیم می‌شدند، اما با گذشت زمان، ابروهای طبیعی‌تر و کمی پرتر محبوبیت پیدا کردند. در این دوره، ستارگانی مانند جنیفر لوپز و آنجلینا جولی با ابروهایی که کمی پرتر و طبیعی‌تر بودند، الگویی جدید برای زیبایی مدرن ایجاد کردند. همچنین با پیشرفت تکنیک‌های زیبایی و آرایشی، بسیاری از افراد به دنبال اصلاح ابروهای نازک خود و بازگشت به حالت طبیعی‌تر بودند. در نیمه دوم دهه 2000، ابروها به تدریج پرتر شدند و استفاده از محصولات آرایشی برای پر کردن و شکل‌دهی ابروها به مراتب بیشتر شد. این تغییرات به نوعی بازتابی از تمایل به زیبایی طبیعی‌تر و نزدیک‌تر به فرم‌های اصلی صورت بود.

مدل ابرو 2010

دهه 2010 با تغییرات چشمگیری در دنیای مد و زیبایی همراه بود و این تغییرات به وضوح در مدل ابروها نیز دیده می‌شد. در این دهه، ابروهای پهن و پررنگ به یکی از مهم‌ترین ترندهای زیبایی تبدیل شدند. ابروهای پر و طبیعی، الهام گرفته از مدل‌های دهه 1980، دوباره جای خود را در میان روش‌های زیبایی مدرن پیدا کردند. یکی از مشهورترین الگوهای این مدل ابرو، کارا دلوین، مدل و بازیگر بریتانیایی، بود که با ابروهای پهن و پررنگ خود توانست نگاه‌ها را به سمت این سبک جلب کند. ابروهای او به سرعت تبدیل به ترندی جهانی شدند و بسیاری از زنان سعی کردند ابروهای خود را پرپشت‌تر و طبیعی‌تر نگه دارند یا با استفاده از روش‌های آرایشی مانند مداد و ژل ابرو، ظاهری پررنگ‌تر به آن بدهند. همچنین در این دهه، روش‌های کاشت و میکروبلیدینگ ابرو به محبوبیت زیادی دست یافتند، که به افراد امکان می‌داد تا ابروهایی پر و مرتب داشته باشند بدون نیاز به استفاده از محصولات آرایشی روزانه.

مد ابروی ترند امروزی

با توجه به نمونه کاشت ابرو طبیعی در ترندهای امروزی، زیبایی طبیعی و ظاهری مرتب و آراسته به شدت مورد توجه قرار گرفته است. مدل‌های ابرو در حال حاضر به گونه‌ای هستند که هر فرد بتواند ابروهایی متناسب با فرم صورت خود داشته باشد، بدون اینکه ظاهری مصنوعی و بیش از حد تغییر یافته به خود بگیرد. ابروهای پرپشت و طبیعی همچنان جزو محبوب‌ترین ترندها هستند، اما به دقت و با تکنیک‌های مدرن مانند میکروبلیدینگ و لیفت ابرو، به شکلی منظم و متقارن در می‌آیند.

مدل‌های امروزی به دنبال حفظ تعادل میان زیبایی طبیعی و آرایش حرفه‌ای هستند. از کاشت ابرو تا استفاده از ژل‌ها و مدادهای ابرو، ابزارهای متنوعی برای پرپشت نشان دادن ابروها و ایجاد ظاهری زیبا و مرتب در دسترس هستند. روش‌هایی مانند کاشت ابرو در تهران نیز محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند، زیرا این روش‌ها به افراد کمک می‌کنند تا بدون نیاز به آرایش روزانه، ابروهایی زیبا و پرپشت داشته باشند. در نهایت، مد ابروهای امروزی بیشتر به سمت شخصی‌سازی و تطبیق با ویژگی‌های چهره هر فرد رفته است و ترندهای گذشته که برای همه یک مدل خاص را توصیه می‌کردند، دیگر جایی در دنیای زیبایی امروز ندارند.

نتیجه‌گیری

تاریخچه‌ی مدل ابرو همواره تحت تأثیر فرهنگ‌ها، مد و زیبایی‌شناسی دوره‌های مختلف قرار گرفته‌اند. از ابروهای پهن و برجسته در دوران باستان تا ابروهای نازک و منحنی دهه‌های 1920 و 1990، هر دوره ویژگی‌های منحصر به فرد خود را در شکل‌گیری مدل ابرو داشته است. در دهه‌های اخیر، تمایل به زیبایی طبیعی و استفاده از روش‌های مدرن مانند کاشت ابرو طبیعی دخترانه و میکروبلیدینگ ابرو، نشان‌دهنده تحول بزرگی در دنیای مد و زیبایی است. امروزه، ترندهای ابرو به سوی طبیعی بودن و متناسب بودن با فرم صورت هر فرد متمایل شده‌اند و تکنیک‌های جدید به افراد کمک می‌کنند تا ابروهایی زیبا و پرپشت داشته باشند که به طور روزانه نیاز به نگهداری و آرایش کمتری دارند. با این تغییرات، مدل ابروها همواره یکی از مهم‌ترین جنبه‌های زیبایی و مد باقی خواهند ماند و به عنوان بخشی از ظاهر فرد، همواره با توجه به سلیقه و فرهنگ روز به روز تغییر خواهند کرد.